Bu durum Efe'nin de kontrolden çıkmasına sebep oldu. Kıskançlıklar dozunu aşmıştı artık.
O kadar ki küçük kızın onu bırakıp başka üniversiteye gideceğini düşünüyordu.
Ve kimse yüzünü görmesin diye sürekli küçük kıza kafasını kaldırmadan uyumasını söylüyordu.
Oysa küçük kızın yaşayacağı bile belirsizdi. Dedim ya Efe küçük kızın sağlığı Efe'nin de raydan çıkmasına neden oldu.
Gitgide ikisi de kontrolden çıkıyorlardı. Bununla beraber küçük kıza bir şeyler doğru gelmemeye başladı. Ama hala Efe'yi bırakmayı göze alamıyordu. Efe bu durumlar içerisinde ailesiyle de tartışmaya başlamıştı. Bir gün Küçük kıza kuzenleriyle bir yerlere gittiğini söylemişti.
Ve birden kapı çaldı. Efe'nin annesiydi! Efe'nin nerede olduğunu soruyordu. Küçük kız Efe'nin annesine, Efe'ye ulaşıp eve gitmesi gerektiğini ya da annesiyle konuşması gerektiğini söyleyeceğini ve korkmaması gerektiğini söyledi.
En nihayetinde de Efe'ye küçük kız ulaştı. Ve eve gitmesi gerektiğini anlattı. Efe de eve gideceğini söyledi küçük kıza...
Bu sorunda bir şekilde geçti gitti.
Yılbaşı zamanı geldi ve Efe küçük kız ve ailesiyle birlikte geçirmeye karar verdiler.
O gün o kadar mutlulardı ki, büyük felaketin geleceğini anlarmış gibi son kez gülermiş gibi....
Ve Efe o günden sonra ailesiyle çok büyük sorunları olduğunu küçük kıza anlattı.
Olsundu, bunu da atlatırlardı..
Küçük kız Efe'nin babasıyla konuşmaya karar verdi.
Sonuçta büyükler affederdi. Ve Efe'nin bilgisi olmadan babasını aradı. Babası hala çok kızgındı Efe'ye..
Bu şekilde halledilmeyeceğini anlayınca,küçük kız abisiyle konuşmaya karar verdi.
Ablasını da yanına alıp abisiyle konuşamaya gittiler.
Dünyasının başına yıkılacağını bilmeden.
Abisine konuyu açtı küçük kız ve ablası. Efe'nin abisiyse Efe'nin yalanlarından bahsettikçe küçük kız donakalmıştı. Ve abisi, küçük kıza bu işin daha da çirkinleşmeden bitmesi gerektiğini söylemişti.
Abisinin bunları anlattığını söylemeden, küçük kızın Efe'den ayrılmasını söylemişti.
Küçük kızın ablası kardeşinin ne hale geldiğini fark edince, onu hemen uzaklaştırdı oradan..
Eve döndüler. Küçük kızın ablası bütün olanları annesine anlattı. Ve sonunda bir karar varıldı bu şey adı her ne ise bitecekti.
Küçük kız Efe'yi çağırdı. Tesadüf bu ya,küçük kızın annesi Efe'nin en sevdiği yemeği yapmıştı. Küçük kızın ablası da kardeşi gibi seviyordu Efe'yi. O yüzden herkesin yüzünden bir şeylerin normal olmadığı anlaşılıyordu.
Efe de haliyle bunu sorguluyordu. Küçük kız ise biraz daha ertelemek için Efe'ye yemek yedirmeye çalışıyordu. Saçmalık!
Sonunda Efe'ye konuşmaları gereken birşey olduğunu söyledi. Odasına geçtiler. Efe'ye soğuk kanlılıkla onu aslında hiç sevmediğini ve ilk aşkını aslında hiç unutamadığını söyledi.
Efe ilk önce afalladı ve bunu şimdi mi anladığını sordu küçük kıza...
Küçük kızın başka hiçbir bahanesi yoktu. Abisi söylememesini istemişti. Efe ise anlam vermese de kabul etmişti. Aslında bu küçük kızın onu sevdiğine hiç inanmadığının en büyük kanıtıydı. Küçük kız ise bütün yalanlarını duyduktan sonra kızgındı,çok ama çok kızgındı..
Ablası küçük kıza son bir kez de olsa sarılması gerektiğini söyledi.
Bunun üzerine küçük kız Efe tam kapıdayken ona son bir kez sarılmak istediğini söyledi.
Sarıldılar ve kapı kapandı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz :)
Beni yalnız bırakmayan yorumlarınız için şimdiden çoook teşekkür ederim ♥