24 Ocak 2014 Cuma

PİŞMANLIKLARIM VAR BENİM. ..


Hayatta hep pişmanlıklarımız vardır...
Son bir bakış, son sarılış ve son konuşma... Ve kaybederiz sevdiklerimizi...
Yıllar geçse de hep içimizi parçalar bu sonlar...

Sevdiğim insanlara, evime ya da bir fotoğrafa hep çok anlam yükledim...
Her birini kaybettiğimde bu kadar hayattan uzaklaşmam da bundan...


Peki bu kadar değer verirken zamanında kıymetini bilmemek niye ??


Hep "seni seviyorum" ve " Özür dilerim" kelimelerini gücenmeden söylemeyi öğreten bir ailede büyümüşken;
ne sevdiğimi söylemeyi ne de özür dilemeyi becerebilen bir insanım...




Babam gittiği gün kahramanım, oyun arkadaşım, can varlığımda gitmişti... 
ilk önce kahramanım terk etti beni.. 
Sonra şen sesi ve şimdi geriye kalansa fotoğraflara baktığımda hatırladığım anılarım... 
Sanki geçmiş yaşanan güzel bir masal gibi...


Hastalandığımda hep içimden "Babam olsaydı böyle olmazdım..." dedim..


Peki babamla başlayan kaybetme korkum sevdiklerimi kaybetmemeye yetti mi?

6 yorum:

  1. Duygusal bir yazi olmus bastan sona haklisiniz. Hayat devam ediyor kuvvetlice sarilmak lazim Hosca kl iyi BLOG lar dilerim
    http://gercektarihdeposu.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim samimi cevabınız için... Blogunuzda çok güzel bilgiler vermişiniz sayenizde görmüş oldum şimdi takipteyim :)

      Sil
  2. Çok az bildiğim bir hastalık hakkında yaşayan ilk ağızdan anılarını okumak gerçekten tuhaf bir duygu. Çok ağır şeyler yaşamışsın buna rağmen birşeyler yaparak hayata tutunman güçlü olduğunu gösteriyor ve eminim bir çok şeyi atlatacaksın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım benim gerçekten çok zor dönemler atlattım ve hala atlatmaya çalışıyorum. .
      Bilmiyorum güçlü müyüm
      Ama vazgeçmekle de olmuyo ki..
      :*

      Sil

Hoşgeldiniz :)
Beni yalnız bırakmayan yorumlarınız için şimdiden çoook teşekkür ederim ♥

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...