Bu durum Efe'nin de
kontrolden çıkmasına sebep oldu. Kıskançlıklar dozunu aşmıştı artık.
O kadar ki küçük
kızın onu bırakıp başka üniversiteye gideceğini düşünüyordu.
Ve kimse yüzünü
görmesin diye sürekli küçük kıza kafasını kaldırmadan uyumasını söylüyordu.
Oysa küçük kızın yaşayacağı bile belirsizdi.
Dedim ya Efe küçük kızın sağlığı Efe'nin de raydan çıkmasına neden oldu.
Gitgide ikisi de
kontrolden çıkıyorlardı. Bununla beraber küçük kıza bir şeyler doğru gelmemeye
başladı. Ama hala Efe'yi bırakmayı göze alamıyordu. Efe bu durumlar içerisinde
ailesiyle de tartışmaya başlamıştı. Bir gün Küçük kıza kuzenleriyle bir yerlere
gittiğini söylemişti.
Ve birden kapı çaldı.
Efe'nin annesiydi! Efe'nin nerede olduğunu soruyordu. Küçük kız Efe'nin
annesine, Efe'ye ulaşıp eve gitmesi
gerektiğini ya da annesiyle konuşması gerektiğini söyleyeceğini ve korkmaması
gerektiğini söyledi.
En nihayetinde de
Efe'ye küçük kız ulaştı. Ve eve gitmesi gerektiğini anlattı. Efe de eve
gideceğini söyledi küçük kıza...
Bu sorunda bir
şekilde geçti gitti.
Yılbaşı zamanı geldi
ve Efe küçük kız ve ailesiyle birlikte geçirmeye karar verdiler.
O gün o kadar
mutlulardı ki, büyük felaketin geleceğini anlarmış gibi son kez gülermiş
gibi....
Ve Efe o günden sonra
ailesiyle çok büyük sorunları olduğunu küçük kıza anlattı.
Olsundu, bunu da
atlatırlardı..
Küçük kız Efe'nin
babasıyla konuşmaya karar verdi.
Sonuçta büyükler
affederdi. Ve Efe'nin bilgisi olmadan babasını aradı. Babası hala çok kızgındı
Efe'ye..
Bu şekilde halledilmeyeceğini
anlayınca,küçük kız abisiyle konuşmaya karar verdi.
Ablasını da yanına
alıp abisiyle konuşamaya gittiler.
Dünyasının başına
yıkılacağını bilmeden.
Abisine konuyu açtı
küçük kız ve ablası. Efe'nin abisiyse Efe'nin yalanlarından bahsettikçe küçük
kız donakalmıştı. Ve abisi, küçük kıza bu işin daha da çirkinleşmeden bitmesi
gerektiğini söylemişti.
Abisinin bunları
anlattığını söylemeden, küçük kızın Efe'den ayrılmasını söylemişti.
Küçük kızın ablası
kardeşinin ne hale geldiğini fark edince, onu hemen uzaklaştırdı oradan..
Eve döndüler. Küçük
kızın ablası bütün olanları annesine anlattı. Ve sonunda bir karar varıldı bu
şey adı her ne ise bitecekti.
Küçük kız Efe'yi
çağırdı. Tesadüf bu ya,küçük kızın annesi Efe'nin en sevdiği yemeği
yapmıştı. Küçük kızın ablası da kardeşi
gibi seviyordu Efe'yi. O yüzden herkesin yüzünden bir şeylerin normal olmadığı
anlaşılıyordu.
Efe de haliyle bunu
sorguluyordu. Küçük kız ise biraz daha ertelemek için Efe'ye yemek yedirmeye
çalışıyordu. Saçmalık!
Sonunda Efe'ye
konuşmaları gereken birşey olduğunu söyledi. Odasına geçtiler. Efe'ye soğuk
kanlılıkla onu aslında hiç sevmediğini ve ilk aşkını aslında hiç unutamadığını
söyledi.
Efe ilk önce afalladı
ve bunu şimdi mi anladığını sordu küçük kıza...
Küçük kızın başka hiçbir
bahanesi yoktu. Abisi söylememesini istemişti. Efe ise anlam vermese de kabul
etmişti. Aslında bu küçük kızın onu sevdiğine hiç inanmadığının en büyük
kanıtıydı. Küçük kız ise bütün yalanlarını duyduktan sonra kızgındı,çok ama çok
kızgındı..
Ablası küçük kıza son
bir kez de olsa sarılması gerektiğini söyledi.
Bunun üzerine küçük
kız Efe tam kapıdayken ona son bir kez sarılmak istediğini söyledi.
Sarıldılar ve kapı kapandı...