26 Ocak 2022 Çarşamba

Anneme..

 Bir yerlere yazmalıyım.

 Bir şeyler yazmalıyım. 

Çığlık atamıyorum,ağlayamıyorum. 

Hayat bizi bu kez de böyle sınıyor annem. 

Ağlarsam üzülürsün,şüphelenirsin daha kötüsünden..

Şu hayatta her şeyden vazgeçmiştim ben oysa..

Ne aşk,ne evlat ne de bir iş..

Bir tek sen olsan yeterdi bana..

Ama seni de alıyor hayat elimden.

Ben sensiz nasıl nefes alırım annem?

Hala yanımdayken her parçan yavaş yavaş uzaklaşıyor bizden..

Sadece o bizi seven kısmın hep yanımızda.

İyi ki!

Sanki biri gelip kalbimi parçalıyor gibi yaşıyorum ama sen varsın diye..

Güçlü olmalıyım sen varsın diye..

Annem sen benim dünyamsın ben nasıl yaşayacağım sensiz?

Bütün dünyam yıkılırken ben sadece izleyebiliyorum.

Sen benim tek dostumsun,dert ortağımsın sana öyle çok sorum var ki soramıyorum...

Bilmiyorsun..

Bir tek benimle vedalaşmadın.

Biliyorum vedalaşamayacaksın da..

Yalandan planlar yapıyoruz. Olmayacağını bile bile..

Duramıyorum annem..

Durduğum an kalbim acıyor,içim sökülüyor.

İçimde tek bir ses kızgın bir halde çığlık atıyor. 

Ben annemi istiyorum!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...